سرنوشت انسان، ارتباط مستقيمي به نگاه او در مسائل اطرافش دارد كه همواره در حال تغيير ميباشد و قابليتهاي هر فرد، به طرز تفكر و باورهاي دروني او مرتبط ميشود. انسانهاي موفق، از درون ، افراد پيروز و سعادتمندي ميباشند، زيرا آنان قبل از بروز موفقيت در عالم بيرون، اين موفقيت و پيروزي را در اعماق وجودشان كسب نموده و بر مبناي آن، به خلق پيروزيهاي بيشتر ميپردازند.هر پيروزي، مقدمه پيروزي بزرگتري در آينده نزديك ميباشد؛ پس ميبايست انسان، همواره خود را از درون تقويت نموده و با كسب باورهاي مثبت و اعتماد به نفسي قوي، سرنوشتي زيبا را رقم زند و به انتظار زيباييهاي بيشتري در مسير زندگي بنشيند. هر فردي براي ارتقاي شخصيت اجتماعي خود و كسب محبوبيت و مطلوبيت اجتماعي خويش تلاش مينمايد و راز محبوبيت و مطلوبيت اجتماعي را در كوچه پس كوچههاي مسير زندگي جستوجو مينمايد؛ اما فقط يك نكته عميق، در اين موضوع وجود دارد و آن، اين است كه : ” از كوزه همان برون تراود كه در اوست .” به هر ميزان كه خانه دل ما، آراسته به صفتها و ويژگيهاي مثبت و پر انرژي باشد، بازتاب بيروني شخصيت ما نيز، به همان اندازه داراي مطلوبيت و محبوبيت خواهد بود.اكنون چه كنيم تا در صحنه اجتماع، زندگي و محيط كار، داراي شخصيت مطلوب و دلنشيني باشيم و بتوانيم در سايه اين مطلوبيت به هدفهاي متعالي خود برسيم و خانه دل خويش را پر از نور و زيبايي نماييم؟ 1) شناسايي باورهاي مثبت و منفي: مقدمه كسب شخصيت اجتماعي مطلوب، بررسي و ارزيابي باورهاي مثبت و منفي درون خودمان است؛ پس ميبايست دست به كار شويم؛ در خلوتي نشسته، قلم و كاغذي برداشته و در جدولي كه داراي دو ستون با نامهاي ”باورهاي مثبت” و “باورهاي منفي” ميباشد، به شناسايي اين باورها بپردازيم و پس از شناخت، براي تقويت آنها، فكر كنيم و ببينيم چگونه ميتوانيم باورهايي را كه سالها پيش با آنها بزرگ شدهايم، ولي ممكن است اكنون همچون سدي بزرگ، در مقابل ما باشند، تغيير دهيم و در نقطه مقابل، باورهايي را براي خود ايجاد نماييم كه ما را در رسيدن به هدفهاي متعالي و زيباي زندگي، كمك نمايد. 2) تصويرسازي مثبت: انسانهاي فرهيخته و انديشمند، همواره داراي روياها و تصويرهاي زيبايي از آينده خود بوده و تلاش ميكنند تا اين تصويرها و روياهاي دلنشين را به فكري خلاق تبديل نموده و در عرصه زندگي جاري نمايند. تصويرسازي، از تكنيكهاي بسيار اساسي و مهم موفقيت يك انسان جوياي سعادت ميباشد. افرادي كه داراي شخصيت متعالي و ارزشمندي در جامعه هستند، بهطور معمول، داراي قدرت تصويرسازي بالايي ميباشند و اين قابليت، بهطور كامل، اكتسابي است و هر كس بخواهد، با تمرينهاي مكرر، ميتواند اين هنر بزرگ را كسب نمايد. پس، از امروز با يك تصوير مثبت از آينده خود، هر روزمان را آغاز كرده و براي رسيدن به آيندهاي مطلوب، تلاش كنيم. 3) نظام ارزشي منسجم: فكرهاي بزرگ، داراي پشتوانههاي بزرگ ميباشند و هر انسان بزرگي، داراي تكيهگاه محكمي به نام نظام و چارچوب ارزشي خود است. به هر ميزان كه اين چارچوب، داراي ارزشها و ويژگيهاي شفاف و روشني باشد، به همان اندازه، آن فرد در دستيابي به آن ارزشهاي متعالي و دوري از ناهنجاريهاي رفتاري و اخلاقي، موفق خواهد بود. شخصيت اجتماعي افراد، ارتباط تنگاتنگي با نظام ارزشي آنان دارد. هر چه قدر براي پايبندي به اين نظام مقيد باشيم، به همان ميزان افراد جامعه، ما را مورد تاييد قرار ميدهند و كلام و بيان ما را ميپذيرند؛ پس برخورداري از يك نظام ارزشي منسجم، از شرطهاي لازم يك شخصيت مطلوب و همچنين محبوبيت اجتماعي است و ميبايست اين نظام ارزشي، داراي يك ريشه اعتقادي و معنوي محكم و آسماني باشد. 4) مراقبه: توجه لحظه به لحظه به خويشتن، انسان را رشد داده و تكامل و سعادت يك فرد جوياي كمال را مهيا ميسازد. اگر بهدنبال موفقيت اجتماعي و فردي هستيم، ميبايست در هر لحظه از خود سوال كنيم كه ” آيا در اين لحظه، من از عمرم به بهترين وجه استفاده ميكنم؟ “ ” آيا اكنون ميتوانم قابليتها و تواناييهاي خود را ارتقا دهم؟ “ با اين مراقبه و حساسيت، زمان را در اختيار خود قرار داده و ميتوانيم با مديريت زمان، به هدفهاي متعالي خود در اجتماع و زندگي برسيم و با ارادهاي قوي، زمينههاي پيشرفت خود را آماده كنيم. 5) ارزيابي مستمر: براي پرشهاي بلند، گاهي بايد چند قدم به عقب رفت و با مرور گذشته و ارزيابي آنچه كه انجام دادهايم، به سمت آيندهاي درخشان حركت كنيم. ارزيابي، لازمه پويايي و تحرك يك انسان موفق است و يك فرد سعادتمند، در انتهاي هر روز، در خلوتي چند دقيقهاي، اقدامهاي خود را بررسي و با ارزيابي فعاليتهاي گذشته، خود را محك زده و نقاط قوت و ضعف خود را شناسايي و در جهت بهبود آنان اقدام ميكند و با استمرار در اين ارزيابي، اشكالهاي خود را مرتفع و مسير روشني را براي خود ترسيم مينمايد.پس، يادمان باشد كه همهچيز در درون ماست و آنچه را كه ما اراده ميكنيم و خانه دلمان را با آن زينت ميدهيم، در عالم بيرون، نمود پيدا كرده و مسير حركت اجتماعي و فردي ما را مشخص مينمايد.