سبک مدیریت ایرانی و سخنی با رئیس جمهور محترم

اقتصاد بیمار و وابستگی به کشورهای راقی
نوامبر 9, 2020
FATF چیست و عضویت در آن چه اهمیتی دارد؟
دسامبر 24, 2020

نوشته دکتر سعید صیاد

جناب آقای روحانی دیشب بعد از کش و قوسهای فراوان فرمودند ناچار به تعطیلی فراگیر هستیم!!

ایشان بیانیه ای دادند که در شبکه های مجازی مورد تفقد کاربران نیز قرار گرفت.در فرازی از بیانیه خود می فرمایند:

“دولت ناچار است مطابق نظر کارشناسان، سیاست ها و محدودیت‎های جدیدی مقرر کند و با تعطیلی فراگیر، مانع پیشروی کرونا شود.”

جناب رئیس جمهور محترم فرموده اند که ناچاریم به توصیه های کارشناسان گوش کنیم یعنی اگر ناچار و درمانده نباشیم به حرف کارشناسان ذره ای هم اعتنا نخواهیم کرد همانگونه که در اسفند ۹۸ فرمودند از روز شنبه همه چی به روال عادی خواهد برگشت و همه مشاغل فعال هستند حالا که روزانه بالغ بر ۱۲۰۰۰ نفر به ویروس کرونا مبتلا می شوند و ۴۵۰ نفر فوت می کنند به این نتیجه رسیده اند که بایستی کشور را تعطیل کنند.

جناب رئیس جمهور همین الان هم به کارشناسان گوش نمی دهید و هیچ گونه برنامه ای برای این تصمیمی که گرفته اید ندارید فقط با دستپاچگی و فشار کادر درمان چنین تسلیم شده اید و به چنین اقدام عاجل و بدون فکری روی آورده اید.دقیقا مثل بقیه کارهایی که انجام داده اید نه تنها شما بلکه اسلاف شما نیز با همین روش کشور را اداره کرده و بعدی ها هم اداره خواهند کرد.

اینگونه تصمیم‌گیریها در کشور دیگر عجیب و غریب نیست این از ویژگیهای مدیریت ایرانی است اول انکار می کنیم، تا جایی که بتوانیم بر انکار خود اصرار می کنیم اگر موضوع شفاف و فشار زیاد بود کوتاه می آیبم ولی هیچ گاه نمی گویبم اشتباه کرده ایم چون یک ایرانی آنهم مدیرش هیچ گاه اشتباه نمی کند.

نمونه های بسیار زیادی در صدسال اخیر می توانم مثال بزنم که مشمول چنین حکایتی می شود که گفتن آن ذکر مثنوی هفتاد من کاغذ خواهد بود.

جناب رئیس جمهور مطلع باشید که کارشناسان شما هم کارشناس نیستند متاسفانه جو تملق و یا ترس از دست دادن موقعیت، کارشناسان را زبون و خوار کرده است، جناب حریرچی که خود را یک کارشناس خبره می داند در اسفندماه اعلام نمودند که قرنطینه مربوط به عصر حجر است و ما آن را قبول نداریم، حالا که فشار محیطی زیاد شده و کشور به درماندگی رسیده به همان قرنطینه ای که اعتقاد نداشتند روی آوردند، متاسفانه مدیریت کشور بگونه ای است که هم پیاز را می خوریم هم کتک را می خوریم و دست آخر پول را دودستی تقدیم می کنیم.

جناب رئیس جمهور محترم، وزیر بهداشت در اردیبهشت ماه فرمودند کشورهای اروپایی در به در به دنبال طرح ۴۰۳۰ ما هستند و این طرح حیرت جهانیان را در پی داشته است! چه شد که این طرح فرجام خوبی نداشت و تعداد کشته ها و مبتلایان چند برابر شد؟
واقعا کسی نیست ایشان را بازخواست کند این چه خزعبلاتی است که از دهان یک وزیر بیرون می آید؟اینقدر ساده انگارانه به مسائل نگاه کردن جای تعمق دارد! ایشان فکر نمی کنند که این سخنان و کارهای ما، در تاریخ این کشور ثبت خواهند شد؟

جناب رئیس جمهور محترم ، کشور گرفتار فقدان کار کارشناسی است نه امروز بلکه دهها سال است که در بر همین پاشنه می چرخد. طرحی را که برای شما آماده کرده اند از فقد کارشناسی رنج می برد. تناقض در برنامه ها کاملا هویداست نمونه آن : رحمانی فضلی وزیر کشور: «در شرایط قرمز، تقریبا تعطیلی کامل است، و به‌جز مشاغل سطح یک و بخشی از کارکنانی که ضروری است در محل کار باشند، اِعمال می‌شود.»

سوال اصلی این است که حالا این «ضرورت» را چه کسی تشخیص می‌دهد!؟ رؤسای ادارات، شرکت‌ها و مجموعه‌ها؟؛ آنها حتی می‌توانند حضور بسیاری از کارکنان خود را ضروری تشخیص دهند، نظارتی هم وجود ندارد که تعداد کارمندان حاضر چند‌درصد از کل افراد شاغل در آن مجموعه است.

تکلیف بخش خصوصی چه می شود؟ آنها ضدکرونا هستند؟ مشاغلی که قرار است تعطیل باشند چه تمهیدی برای زندگی ایشان اتخاذ کرده اید؟ کاسبهایی که تا امروز بصورت نیم بند کار می کردند بعضی از آنها ورشکسته شده اند و برخی چک دست طلبکاران دارند چه کار کنند؟ شاید باز هم وام یک میلیون تومانی و کسر از یارانه را برایشان در نظر گرفته اید؟!! و سوالات فراوانی که مردم دارند…

امیدوارم بعداً نفرمایید که روز جمعه خودم متوجه این بیانیه شدم.

علی ایحال در همین مقال به دانشجویان که در این خصوص بسیار سوال دارند متذکر می شوم که مدیران کشور بویی از برنامه ریزی نبرده اند و با آن غریبه هستند، عملا در کشور واژه ای به نام برنامه ریزی وجود ندارد یک دورهمی با درآمد نفت در حال انجام است که امیدواریم هر چه زودتر این ذخایر به پایان برسد شاید به خودمان بیاییم و بواقع به دنبال خلاقیت، نوآوری و درآمد از طرق دیگری باشیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *