پروفسور مجتبی شمسیپور یکی از همشهریهای خوب من که در نیمه دوم دهه ششم زندگی خود قرار دارد و بیش از ۱۲۰ دانشجوی دکترا را برای خدمت به ایران تربیت کرده سالهاست که عضو هیئت علمی دانشگاه رازی کرمانشاه است خبرگزاری ایسنا با ایشان مصاحبه ای داشته است که بخشی از این گفتگو را انتخاب نمودم:
آقای دکتر شمسی پور دغدغههای فراوانی دارد که این را به محض حضور در اتاقش با جمله «کمی کلافه هستم از اوضاع» نمایان میکند.
وی تا کنون چهار سال متوالی از طرف موسسه بین المللی ISI امریکا به عنوان دانشمند برتر جهان معرفی شده است ایشان صراحتاً مطرح میکند که جامعه ما متأسفانه با نوعی افول اخلاقی-فرهنگی مواجه است که بخش علم و فناوری نیز از صدمه آن مصون نمانده است.
این استاد دانشگاه که به عنوان چهره ماندگار شیمی نیز شناخته شده، از اینکه مقابل معتبرترین دانشگاه کشور یعنی دانشگاه تهران قدم به قدم بازار خرید و فروش انواع سرقتها و تقلبهای علمی صورت میگیرد و حتی کار به ارائه «بسته ارتقاء» برای اعضای هیأت علمی نیز رسیده است بسیار نگران است. او میگوید چطور مسئولان این تخلفات را نمیبینند در حالی که همه شهروندان هر روز شاهد آن هستند و عده زیادی نیز به معاملات مربوطه مشغولند؟ چطور برخورد قضایی با این حجم تخلف صورت نمیگیرد؟
دکتر شمسیپور معتقد است ما در عرصه علم و فناوری رشد بسیار چشمگیری داشتهایم که متأسفانه امروزه به سمت کُند شدن است. او تاکید دارد چطور میشود ما پهپاد با آن فناوری پیچیده را طراحی و مدل کنیم و بسازیم اما از انجام تولید کالاهای بسیار ساده وامانده باشیم به طوری که مردم ما نیازمند به تحمل سالیانه بیست میلیارد دلار کالای قاچاق برای تهیه نیازهای بعضاً اولیه زندگی خود باشند؟ چطور میتوان این را برای افکار عمومی توجیه کرد؟
یکی از دستاوردهای این استاد دانشگاه طی سالیان اخیر عدم مهاجرت شاگردانش به خارج از کشور بوده است. استاد به طعنه میگوید که این شاید نوعی ظلم در حق آنها بوده که اگر از رفتن منع نمیشدند شاید امروز در بهترین و پربازدهترین سنین عمر خود مجبور به تحمل این همه بیکاری و دربدری نمیشدند!
او معتقد است چیزی تحت عنوان «فرار مغزها» نداریم و آنچه وجود دارد «فراری دادن مغزها»ست.