بلای یارانه های نقدی برای نفت

با سپری شدن بیش از ۱۶ ماه از آغاز به کار دولت تدبیر و امید، حساسیت موضوع یارانه ها موجب شده این دولت هنوز نتواند برای ساماندهی به اوضاع یارانه ها گامی بردارد و این مساله همچون استخوانی لای زخم به قوت خود باقیست.

از یک سو تعداد افرادی که از دریافت یارانه نقدی در اوایل سال جاری انصراف دادند به آن حد نرسید که دولت انتظار داشت و صرفه جویی مورد نظر دولت در این حوزه محقق نشد. از سوی دیگر دولت نه می تواند با توجه به منابع محدود مالی، یارانه ها را افزایش دهد و نه با توجه به تبعات حذف یارانه ها در بین اقشار کم درآمد جامعه،به دلیل تداوم تحریمهای بین المللی، امکان جذب منابع مالی خارجی به سهولت وجود ندارد و این امر، پیشبرد پروژه های صنعت نفت ایران را با دشواریهایی مواجه می سازد. هم اکنون صنعت نفت ماهانه ٣ هزار و ٤٠٠ میلیارد تومان یارانه پرداخت می کند که سهم شرکت ملی پالایش و پخش حدود ٢ هزار و ٦٠٠ میلیارد تومان و سهم گاز نیز ٨٠٠ میلیارد تومان است

امکان حذف فوری آن وجود دارد؛ مگر آنکه تصمیم قاطعانه ای با در نظر گرفتن تمام جوانب امور اتخاذ گردد. در این میان صنعت نفت ایران بیش از هر حوزه دیگری دچار آسیب شده و این آسیبها به گونه ای است که کمبود منابع مالی را بری صنعت نفت دوچندان کرده است؛ آن هم در شرایطی که به دلیل تداوم تحریمهای بین المللی، امکان جذب منابع مالی خارجی به سهولت وجود ندارد و این امر، پیشبرد پروژه های صنعت نفت ایران را با دشواریهایی مواجه می سازد.

هم اکنون صنعت نفت ماهانه ٣ هزار و ٤٠٠ میلیارد تومان یارانه پرداخت می کند که سهم شرکت ملی پالایش و پخش حدود ٢ هزار و ٦٠٠ میلیارد تومان و سهم گاز نیز ٨٠٠ میلیارد تومان است. اواخر شهریور ماه منصور معظمی معاون وزیر نفت بر ساماندهی یارانه ها در برنامه ششم توسعه تاکید کرد و گفت: هم اکنون بیشتر طرحهای توسعه ای صنعت نفت به دلیل پرداخت یارانه ها متوقف شده اند. وی همچنین تصریح کرد که پرداخت یارانه ها عملا طرحهای توسعه صنعت نفت را زمین گیر کرده است.

اما از آن زمان تاکنون، از آنجا که دولت همچنان در بن بست یارانه هایی که از دولت قبل به جای مانده گرفتار شده، نتوانسته در سهم نفت از یارانه ها بازنگری جدی انجام دهد و به همین دلیل هم هست که باید گفت یارانه های نقدی به بلایی برای صنعت نفت ایران و پروژه های آن در حوزه های مختلف نفت، گاز، پالایش و پتروشیمی تبدیل شده است.

شاید در سال گذشته امیدهایی برای بهبود شرایط بین المللی و کاهش تحریمها بر ضد ایران در صورت به سرانجام رسیدن مذاکرات هسته ای ایران و غرب وجود داشت تا با رفع این مشکل و سرازیر شدن مجدد شرکتهای غربی به ایران و سرمایه گذاری آنها در پروژه های صنعت نفت ایران، نیاز مالی صنعت نفت کاهش یابد و پرداخت یارانه ها از منابع مالی وزارت نفت، خلل کمتری به پروژه های این صنعت وارد کند اما این امر تحقق نیافت و به همین دلیل اصلاح وضعیت یارانه ها و سهم نفت در این حوزه، ضرورتی دوچندان یافته است؛ ضرورتی که اگرچه دولت تدبیر و امید به آن واقف است اما پیچیدگی وضعیتی که دولت قبل در حوزه اقتصاد ایجاد کرده، هر گونه تصمیم گیری در مورد آن را با دشواری جدی مواجه کرده است.

نكونيوز-حميدرضا شكوهي